Tuesday, January 10, 2017

خشت این گور سخن می‌گوید: « انقلاب است به گور افتاده»!




«گورخواب‌ها برگشته‌اند. هر کدام به داخل یک قبر سر می‌خورند. سکوت گورستان سنگین و هوا سرد است. یکی‌یکی، بنرهای پاره، تکه پتو‌های مندرس و تخته‌ چوبهای نیمه‌ سوخته روی گورها کشیده می‌شود. آنها مرگ را زندگی می‌کنند». 



واقعاً بایستی پرسید که مسئول این همه درد و رنج کیست. باز هم می‌توان علت را در دزدی و چپاول عوامل رژیم آخوندی جستجو کرد، رژیمی که در هر جرم و جنایت و فسادی در ایران و حتی در اکثر نقاط دنیا رد پایی از خود به‌جا گذاشته است. سرنگونی تمام و کمال این رژیم با تمامی دستجات رنگینش تنها را علاج این غده سرطانی است.


به امید روزی که با رساندن مهر تابان مردم ایران مريم رجوي به پایتخت شیر و خورشید مرهمی بر پیکره زخمی و خونین و دردمند ایران‌زمین بگذاریم.
 به امید آن روز



No comments:

Post a Comment