پیام زندانی سیاسی علی معزی به‌مناسبت اول مهر

 بازگشایی مراکز تحصیلی۱۳۹۵

زندانی سیاسی علی معزی

سلام بر اول مهر
سلام بر دانش آموزان
سلام بر دانشجویان و سلام معلمان
ابتدای فصل درس و مدرسه را با درسهایی از جنس شرف و عزت و آزادگی آغاز می‌کنیم و خود را از لجنزار ابتذال و اختناق که سرکوبگران فراهم کرده‌اند بالا می‌کشیم و برای ادامه این راه از پایداری و همبستگی مدد می‌گیریم.

آنگاه کاری را که درست است به هر قیمت انجام می‌دهیم و کاری را که درست نیست به هیچ قیمت، انجام نمی‌دهیم.
این روزهای هر سال اول مهرماه سال 60 را بیاد می‌آورم که صندلی بسیاری از دانش آموزان، دانشجویان و معلمان خالی بود. آنها به‌دستور دجال جماران در اوین و دیگر شهرها تیرباران شده بودند.
دانش آموزانی هم‌چون رضا منگلی، رضا نیساری، مهران بی‌غم، علی امامی، بهرام بیات از سنین دانش آموزی سر فراز جان خود را فدا کردند تا راه آزادی و رهایی را برای ما بگشایند.
و معلمانی هم‌چون همایون کریمی و برادرانش در گورهای بی‌نام و نشان، و صادق رضوی که در سلول خود پیام می‌داد که از اعدام نترسید.

من هم که تا چندی پیش از آن تا حدودی معلم بودم، همیشه از رفتن آنها و ماندن خودم شرمنده بودم.

چند روز بعد یعنی پنجم مهرماه سال 60 نیز یادآور حماسه نسل به خون خفته آن دوران است.
در آن روز جوانانی که بی‌مهابا به میدان آمدند و با ”شعار شاه سلطان خمینی مرگت فرار رسیده “چهار راه ولی عصر تهران را به لرزه در آورده بودند که با حمله سپاه پاسداران بسیاری از آنان از جمله فرمانده جوان مجاهد شهید حسن سرخوش به خاک و خون کشیده شدند. حدود 1200نفر از دستگیر ‌شدگان آن‌روز، به فاصله دو روز فی‌الفور اعدام شدند. از فرط عجله حتی چند نفر از بسیجیان خود را به این عنوان که کارت بسیجشان قلابی است اعدام کردند.

در آن ایام مرحوم مهندس بازرگان در صحن علنی مجلس به آن اعدامها اعتراض کرد که مورد حمله و هجوم هادی غفاری و چماقدارانش واقع شد. حتی چندی پایش از مجلس بریده شد.
از آن به بعد دستگیری و اعدامهای سیستماتیک هم‌چنان ادامه داشت تا تابستان سال 67 که در آن قتل‌عام فجیع زندانیان مجاهد و مبارز و دانش آموزانی که از سال 60 محکوم به زندان بودند، پس از هفت سال حبس به جوخه‌های اعدام سپرده شدند. یاد و نام آنان زنده باد.

توطئه سکوت جامعه جهانی و سازمان ملل و مجامع حقوق‌بشری در آن سالها برای مردم جریحه‌دار شده ایران بسیار دردناک و گزنده بود.

جنبش دادخواهی از آن خونها که با افشاگری نوار آقای منتظری ابعاد گسترده‌تری یافته راهگشای محاکمه و مجازات دست‌اندرکاران آن جنایت می‌باشد و توقف اعدامها و جنایات این جانیان را پیگیری می‌کند.
با هر توانی به آن بپیوندیم و مطمئن باشیم که آن همه خونهای ناحق کار خود را کرده و می‌کنند.
اگر این رژیم خونریز در همان فاصله سالهای 57 تا 60 به مسیر اصلاحی قدم می‌گذاشت، با بعد از آن در دهه شصت سقوط می‌کرد، شاهد این همه خسارت و تباهی دو نسل و سقوط ارزشها و بحرانهای اجتماعی نبودیم، اما با خمینی و دست پروردگانش، اصلاح و تغییر مطلوب محال بوده و هست.

آنها جز به غارت و فساد و سرکوب و اعدام نمی‌اندیشند! 
آنها همین حالا هم وقتی اعدام می‌کنند، می‌گویند که در خانه خود هم مجلس نگیرید و تهدید می‌کنند که صدایتان در نیاید. اینها همانند که بودند، اما حالا دیگر اعدام و زندان و شکنجه دیگر اثر ندارد. این جنبش تا کسب کامل آزادیهای سیاسی و اجتماعی ادامه خواهد یافت، تا این سالهای کشتار و سرکوب و غارت و فساد را به دور افکنیم و با پشتوانه عظیمی از فدای مجاهدان و سایر جانباختگان راه آزادی دگرگونی و تحولات مطلوب را که از اوایل سال 58 قطع شده است ادامه دهیم. این امر با خیزش فعالانه نسل دانشجویی دهه هفتادی و نسل دانش آموزی دهه هشتاد محقق می‌شود.

خداوند یار و مددکار جوانان غیور وطن باد! 
علی معزی. زندان اوین

27شهریور1395.

بیانیه جمعی از کارگران و کارمندان هوادار مجاهدین خلق در جنوب تهران به‌مناسبت شروع سال تحصیلی جدید

قتل عام سال 67 بدستور خمینی جلاد

درود خدا بر پویندگان راه آزادی

ماه مهر در پیش است، ماه آموختن درس آزادی، ماه آموختن درس مقاومت، ماه جنگیدن برای آزادی

ماهی که همه از کوچک و بزرگ در پی آموختن هستند همه در پی آموختن نکاتی چند از آزادی خویش و خلق ایران.

ولی چرا این ماه امسال با سالهای قبل تفاوت دارد؟ 

آیا جز این است که همه در پی آموختن درس دادخواهی قتل‌عام هستیم؟ ؟ 

آیا جز این است که باید به شهدای قتل‌عام که درس فدا و صداقت را به اوج رساندند اکنون درس پس دهیم؟ ؟ 

آیا امسال نباید هم خودمان از این مهر درسی بیاموزیم برای به‌دست آوردن آزادیهای بیشتر و درسی فراموش ناشدنی به حکومت ظلم و فساد، بدهیم.

آری درس دادخواهی قتل‌عام، امسال با حضور بیشترین دانش‌آموزان و دانشجویان، با هرسال متفاوت است زیرا بیشترین شهدای خلق را همین دانشجویان و دانش‌آموزان که نخبگان جامعه ما هستند، تشکیل می‌دهند که رژیم سفاک آخوندی این گلهای سرخ را ظرف چند روز پرپرکرد

ما کارگران و کارمندان جنوب شهر تهران امسال هم به سنت سالهای قبل درپی آموختن آموزشهای برادر مسعود هستیم.

از خواهر مریم درس معرفت آزادی، از سردار شهید مان موسی، درس سرسختی و تقوی، از حنیف عزیزمان درس عشق به آزادی

و از اشرف‌نشانان درس مقاومت می‌آموزیم

جمعی از کارگران و کارمندان هوادار مجاهدین - جنوب شهر تهران

شهریور 95.

فراخوان جمعی از دانشگاهیان و دانشجویان هوادار مجاهدین در بوشهر در آستانه سال تحصیلی جدید

سال تحصیلی جدید را پیشاپیش به همه اساتید، معلمان، دانشجویان، و دانش‌آموزان و همه فرهنگیان تبریک و شادباش می‌گوییم و در آستانه سال جدید که همگام است با پنجاه ویکمین سال تأسیس سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایران و همچنین پیروزی بزرگ انتقال اعضای مجاهدین از لیبرتی به آلبانی که الحق جای هزاران تبریک به مسعود و مریم و خلق قهرمان ایران را دارد و از همه مهمتر حماسه 30000هزار گل سرخ مجاهد و مبارز که در سال 67 به دستور خمینی سفاک و جانشین جلاد آن خامنه‌ای قاتل اعدام گردیدند که اکثریت آنها را دانشجویان و دانش‌آموزان تشکیل می‌دادند کسانی که در 28سال پیش، قهرمانانه دست رد بر سینه خمینی و آل خمینی جلاد زدند و همگی مظلومانه شهید شدند تا با فدای خود مسیر رهایی و آزادی را برای همگان، هموار سازند. به همه این مناسبتها اکنون در آستانه سال جدید همه فرهنگیان، اساتید، دانشجویان و دانش‌آموزان را علیه حکومت قرون‌وسطایی ولایت فقیه فرا می‌خوانیم که با صدای زنگ کلاس محیط تحصیلی را به سنگری علیه حکومت خونخوار خامنه‌ای مبدل کنید و حقوق از دست رفته خود را با شعار آزادی، آزادی، آزادی و ولایت قتل‌عام سر نگون سر نگون و جنبش داد خواهی نوید سر نگونی را دامن بزنید و حق را مطالبه نمایید تا با یاری الله و اراده خلق قهرمان ایران سرنگونی ولایت فقیه را محقق کنیم و به یاری الله چنین خواهد شد. آمین

مرگ بر اصل ولایت فقیه

زنده باد آزادی

 درود بر مسعود شیر همیشه بیدار و مریم مهر تابان.

به امید پیروزی.

جمعی از دانشجویان و دانشگاهیان هوادار مجاهدین خلق ایران – بوشهر

شهریور 95.