محرم ماه قیام و مرزبندی قطعی با ارتجاع و هم‌پیمانانش
آن پرچمی که آن روز در کربلا بپا شد
بعد از هزار توفان آذین دست ما شد
روز 12مهرماه آغاز ماه محرم، ماه حماسه جاودان عاشورای حسینی است. با تعظیم در برابر سرور آزادگان، پیامبر جاودان آزادی، فرمانده و پیشوای تاریخی مجاهدان، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام، و مجاهدان پیشتازی که در رکابش جان باختند و پرشورترین حماسه تاریخ بشری را آفریدند.
ماه محرم و قله سرخ‌فام آن عاشورا، همواره الهام‌بخش مجاهدان حسینی و سرچشمه شور و انگیزش رهروان راه سرخ فدای مطلق حسینی (ع) بوده است. و امروز با گذشت بیش از چهارده قرن از آن حماسه شگفت تاریخ انسان، هم‌چنان طنین فریاد حسین، رساتر از هر زمان دیگری به گوش می‌رسد که «کل حی سالک سبیلی». هر زنده‌ای رهرو راه من است و از اعماق تاریخ، هر انسان آزاده‌ای را مخاطب قرار می‌دهد که: «هل من ناصر ینصُرنی؟» آیا یاری کننده‌ای هست که (مشی) مرا یاری کند.
حسین (ع) در عصر تیره و تار جهل و ارتجاع و شقاوت و دجالیت حکام دینفروش نظیر معاویه و یزید و در شرایطی که کمترین کورسویی از پیروزی در چشم‌انداز نبود، برخلاف توصیه عافیت‌جویان، از جاده اصلی به قلب ارتجاع تهاجم کرد و با فدای مطلق و تمام عیار، شورانگیزترین حماسه تاریخ بشر را خلق نمود. به راستی اگر در 14 قرن پیش قیام سرخ و خونین عاشورا نبود، امروز از اسلام محمدی و اسلام انقلابی و مردمی چه چیزی جز ارتجاع و دجالیت باقی می‌ماند؟ هیچ چیز!
و راستی آیا رمز و راز ماندگاری و شکوفایی مجاهدین، در میان توفانها و بحرانهای بنیان کن 51ساله، چیزی جز همین تأسی به پیشوای عقیدتی‌شان و سرلوحه قرار دادن سنت عاشورایی و رسم فدای بیکران و وفای به پیمان چیز دیگری است؟ این همان کلام ماندگار رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی است که گفت: «مجاهدین مفتخرند که پرچم سرخ حسینی را برافراشته نگهداشتند و اجازه ندادند که دین فروشان زمان یعنی خمینی و آخوندهای هم‌مسلک او چهره اسلام، چهره حضرت حسین، حضرت زینب، عاشورا، فدا و جانبازیها و دیگر پیامهای آنها را کاملاً محو و نابود کنند. در این مسیر ما به وسیله ”مسعود“، حسین(ع) را دوباره شناختیم. چرا که او با الهام از مکتب حسین راه گشود و با تأسی به حضرت حسین، فدا و صداقت را در همه سرفصلها سرلوحه مجاهدین قرار داد و البته خودش پیشاپیش همه تا بن استخوان مؤمن و وفادار به حسین و عاشورا و عمل‌کننده به پیام فدای حداکثر بود.
به این ترتیب در عصر ما و در نسل ما کلمه عاشورا و عاشوراگونه با 120هزار جاودانه‌فروغ از یک واژه تبدیل به‌عمل شد، عملی توأم با پرداخت قیمت که ما در همه سرفصلها و در همه پیشرفتهای مقاومت خیرات آن‌را به‌چشم دیدیم و از آن بهره بردیم. کلمات حسین، زینب، علی‌اکبر، علی‌اصغر، عاشورا، کربلا، فدا، صداقت، جانبازی، پاکباختگی و همه ارزشهای مقدس عاشورای حسینی و کلمات و عباراتی مانند هیهات منّا‌الذله برای ما تبدیل به یک آرمان زنده و پویا شدند و در استراتژی و تاکتیک و در شیوه تصمیم‌گیری، راهنمای عمل ما قرار گرفتند».
واقعیت این است که به‌رغم دجالیت آخوندها و تمامی فریبکاریهای به‌ظاهر اسلامی آنها، نسلی از رهروان راه حسین رودرروی آخوندهای دینفروش و دجال رشد یافته، آموزش دیده و بالغ شده که پرورش‌یافته اسلام دیگری رودرروی اسلام ارتجاعی آخوندی است. این نسل با تأسی به پیام و رهنمود سرخ عاشورای حسینی هرگز کوتاه نیآمد و الهام از همین شعار را همیشه و در همه‌جا سرمشق خود قرار داده است؛ در حرکت عاشورایی آغازین در 30خرداد و مقاومت مسلحانه سراسری پس از آن، در مقاومت قهرمانانه اسرا در شکنجه‌گاههای رژیم، در وصیتنامه‌های شورانگیز شهیدانمان که با پیکرهای درهم‌شکسته اما در اوج سرفرازی با فریاد «مرگ بر خمینی» بر جوخه‌های دار بوسه زدند و در رزم و پاکباختگی رزمنده‌شیران ارتش آزادی در دوران پایداری غرورآمیز 14ساله که سیاوش‌وار از دل آتشها عبور کردند و با فدای همه‌چیزشان هر آنچه که بویی از دنیا و متاع دنیایی دارد، پیام امام حسین یعنی فدای بیکران و وفای به پیمان را نصب‌العین خود قرار دادند. آنها برای تحقق سوگندشان برای آزادی مردم ایران این مسیر را انتخاب کردند و حقانیت تاریخی این شعار را که فقط متعلق به 14قرن پیش نبوده، یک‌بار دیگر در این زمان اثبات کردند. و با الهام از شعار حسینی «هیهات منّا‌الذله»، جواب آخوندهای دینفروش حاکم بر ایران را داده‌اند و سرانجام هم همینها هستند که حرف آخر را با آخوندها خواهند زد و آن روز دور نیست.
بعد از هزار توفان آذین دست ما شد
روز 12مهرماه آغاز ماه محرم، ماه حماسه جاودان عاشورای حسینی است. با تعظیم در برابر سرور آزادگان، پیامبر جاودان آزادی، فرمانده و پیشوای تاریخی مجاهدان، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام، و مجاهدان پیشتازی که در رکابش جان باختند و پرشورترین حماسه تاریخ بشری را آفریدند.
ماه محرم و قله سرخ‌فام آن عاشورا، همواره الهام‌بخش مجاهدان حسینی و سرچشمه شور و انگیزش رهروان راه سرخ فدای مطلق حسینی (ع) بوده است. و امروز با گذشت بیش از چهارده قرن از آن حماسه شگفت تاریخ انسان، هم‌چنان طنین فریاد حسین، رساتر از هر زمان دیگری به گوش می‌رسد که «کل حی سالک سبیلی». هر زنده‌ای رهرو راه من است و از اعماق تاریخ، هر انسان آزاده‌ای را مخاطب قرار می‌دهد که: «هل من ناصر ینصُرنی؟» آیا یاری کننده‌ای هست که (مشی) مرا یاری کند.
حسین (ع) در عصر تیره و تار جهل و ارتجاع و شقاوت و دجالیت حکام دینفروش نظیر معاویه و یزید و در شرایطی که کمترین کورسویی از پیروزی در چشم‌انداز نبود، برخلاف توصیه عافیت‌جویان، از جاده اصلی به قلب ارتجاع تهاجم کرد و با فدای مطلق و تمام عیار، شورانگیزترین حماسه تاریخ بشر را خلق نمود. به راستی اگر در 14 قرن پیش قیام سرخ و خونین عاشورا نبود، امروز از اسلام محمدی و اسلام انقلابی و مردمی چه چیزی جز ارتجاع و دجالیت باقی می‌ماند؟ هیچ چیز!
و راستی آیا رمز و راز ماندگاری و شکوفایی مجاهدین، در میان توفانها و بحرانهای بنیان کن 51ساله، چیزی جز همین تأسی به پیشوای عقیدتی‌شان و سرلوحه قرار دادن سنت عاشورایی و رسم فدای بیکران و وفای به پیمان چیز دیگری است؟ این همان کلام ماندگار رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی است که گفت: «مجاهدین مفتخرند که پرچم سرخ حسینی را برافراشته نگهداشتند و اجازه ندادند که دین فروشان زمان یعنی خمینی و آخوندهای هم‌مسلک او چهره اسلام، چهره حضرت حسین، حضرت زینب، عاشورا، فدا و جانبازیها و دیگر پیامهای آنها را کاملاً محو و نابود کنند. در این مسیر ما به وسیله ”مسعود“، حسین(ع) را دوباره شناختیم. چرا که او با الهام از مکتب حسین راه گشود و با تأسی به حضرت حسین، فدا و صداقت را در همه سرفصلها سرلوحه مجاهدین قرار داد و البته خودش پیشاپیش همه تا بن استخوان مؤمن و وفادار به حسین و عاشورا و عمل‌کننده به پیام فدای حداکثر بود.
به این ترتیب در عصر ما و در نسل ما کلمه عاشورا و عاشوراگونه با 120هزار جاودانه‌فروغ از یک واژه تبدیل به‌عمل شد، عملی توأم با پرداخت قیمت که ما در همه سرفصلها و در همه پیشرفتهای مقاومت خیرات آن‌را به‌چشم دیدیم و از آن بهره بردیم. کلمات حسین، زینب، علی‌اکبر، علی‌اصغر، عاشورا، کربلا، فدا، صداقت، جانبازی، پاکباختگی و همه ارزشهای مقدس عاشورای حسینی و کلمات و عباراتی مانند هیهات منّا‌الذله برای ما تبدیل به یک آرمان زنده و پویا شدند و در استراتژی و تاکتیک و در شیوه تصمیم‌گیری، راهنمای عمل ما قرار گرفتند».
واقعیت این است که به‌رغم دجالیت آخوندها و تمامی فریبکاریهای به‌ظاهر اسلامی آنها، نسلی از رهروان راه حسین رودرروی آخوندهای دینفروش و دجال رشد یافته، آموزش دیده و بالغ شده که پرورش‌یافته اسلام دیگری رودرروی اسلام ارتجاعی آخوندی است. این نسل با تأسی به پیام و رهنمود سرخ عاشورای حسینی هرگز کوتاه نیآمد و الهام از همین شعار را همیشه و در همه‌جا سرمشق خود قرار داده است؛ در حرکت عاشورایی آغازین در 30خرداد و مقاومت مسلحانه سراسری پس از آن، در مقاومت قهرمانانه اسرا در شکنجه‌گاههای رژیم، در وصیتنامه‌های شورانگیز شهیدانمان که با پیکرهای درهم‌شکسته اما در اوج سرفرازی با فریاد «مرگ بر خمینی» بر جوخه‌های دار بوسه زدند و در رزم و پاکباختگی رزمنده‌شیران ارتش آزادی در دوران پایداری غرورآمیز 14ساله که سیاوش‌وار از دل آتشها عبور کردند و با فدای همه‌چیزشان هر آنچه که بویی از دنیا و متاع دنیایی دارد، پیام امام حسین یعنی فدای بیکران و وفای به پیمان را نصب‌العین خود قرار دادند. آنها برای تحقق سوگندشان برای آزادی مردم ایران این مسیر را انتخاب کردند و حقانیت تاریخی این شعار را که فقط متعلق به 14قرن پیش نبوده، یک‌بار دیگر در این زمان اثبات کردند. و با الهام از شعار حسینی «هیهات منّا‌الذله»، جواب آخوندهای دینفروش حاکم بر ایران را داده‌اند و سرانجام هم همینها هستند که حرف آخر را با آخوندها خواهند زد و آن روز دور نیست.
No comments:
Post a Comment